De samenstelling van het Franse nationale voetbalelftal weerspiegelt al decennia lang een belangrijk deel van de (koloniale) immigratiegeschiedenis. De invloed die de sportieve successen en dieptepunten van dit elftal hebben op de Franse samenleving gaan aan de sport zelf voorbij. Er is echter sprake van een wisselwerking. In Frankrijk heerst er voortdurend een spanning die voortkomt uit het verschil tussen de politieke theorie en de sociale realiteit. Het voetbal is in Frankrijk het lakmoes gebleken waarmee die sociale realiteit gediagnosticeerd kan worden. Uitgegroeid tot grote iconen maken de voetballers Lilian Thuram en Zinedine Zidane dit van dichtbij mee. De wisselwerking wordt duidelijk wanneer de periode tussen 1996 en 2010 wordt geanalyseerd.
Nadat in Frankrijk wijdverbreide twijfels ontstaan over de hoeveelheid spelers van immigrante komaf binnen het elftal groeit l’Équipe binnen enkele jaren uit tot het symbool van succesvolle immigratie. Vooral de wereldtitel van 1998 heeft een duidelijk positieve invloed op de positie die de immigrant bekleed binnen het sociale klimaat. In de jaren daarna blijkt echter dat de sociale realiteit ook haar weerslag heeft op het sportieve: politieke spanningen die binnen de samenleving spelen zijn dan duidelijk terug te zien op het veld.
EERST DE LONGREAD LEZEN? DEZE VIND JE HIER!
